• CIEMNA__MATERIA__RPG

    OTO DRUGI WARIANT CZARNEGO BLOGA MAESTRO, TYM RAZEM POŚWIĘCONY FUTURYSTYCZNYM SYSTEMOM RPG (hard sci-fi bliskiego zasięgu). ZNAJDZIESZ TU SCENARIUSZE, POMYSŁY NA PRZYGODY, GENERATORY I INSPIRACJE DO GIER FABULARNYCH OSADZONYCH W MNIEJ LUB BARDZIEJ PONUREJ, DYSTOPIJNEJ PRZYSZŁOŚCI, JAK: ALIEN RPG czyli OBCY, MOTHERSHIP, ECLIPSE PHASE, The EXPANSE rpg czy CYBERPUNK RED. MATERIAŁY KIEROWANE SĄ PRZEDE WSZYSTKIM DO MG, ALE MYŚLĘ, ŻE TAKŻE GRACZE ODKRYJĄ COŚ PRZYDATNEGO W FANTAZJACH NA TEMAT BLISKIEJ PRZYSZŁOŚCI HOMO SAPIENS, PONURYCH WIZJACH TRANSHUMANIZMU ERY POSTLUDZKIEJ U KRESU ANTROPOCENU. OTO EPOKA ACCELERANDO, WIEK NANO-NOIR: CZAS WSPANIAŁEJ PRZYGODY, W KTÓRYM BOGACTWO I ZŁODZIEJSTWO, KULTURA I WYSTĘPEK ROZKWITAJĄ WSZYSTKIMI KOLORAMI. ZAPRASZAM!

"Dźwięki ciszy"

Posted by Maestro On 15:15 0 komentarze

Mroczne wizje przyszłości zwykle przesycone są swoistą poetyką, czy to cudami datasfery "Neuromancera" czy melancholią "Blade Runner'a" i "Ghost in the shell". Paradoksalnie, połączenie poezji i zaawansowanej, "magicznej" technologii zdaje się tworzyć najbardziej intrygujące obrazy przyszłości. Poszukiwanie ulotnego pierwiastka duchowego w maszynie, czymś zgoła odczłowieczonym, zdaje się być nieubłaganie przesądzone. Niech więc to liryka zainicjuje ten blog. W Kosmosie nikt nie usłyszy twojego krzyku, ale na pewno można wychwycić tam dźwięki ciszy. 

Witaj ciemności, moja stara przyjaciółko

Znowu przyszedłem z tobą pogawędzić
Ponieważ pewna wizja, podkradając się bezszelestnie

Zasiała we mnie swe ziarno gdy spałem,
A obraz, który zostawiła w mojej głowie
Nieustannie trwa
W dźwiękach ciszy.

W mych niespokojnych snach spacerowałem samotnie
Wąskimi, brukowanymi uliczkami,
W blasku ulicznej lampy,
Z zimna i wilgoci stawiając kołnierz
Kiedy moje oczy zostały porażone neonową światłością,
Która rozszczepiła noc
I trąciła dźwięk ciszy.

W pełnym świetle ujrzałem
Dziesięć tysięcy ludzi albo więcej.
Ludzi rozmawiających bez słowa
Ludzi słyszących jak głusi
Ludzi piszących pieśni, które nigdy nie zabrzmią
I nikt nie śmiał
Zmącić dźwięku ciszy.

- Głupcy – rzekłem - Nie rozumiecie
Cisza rozrasta się jak rak.
Usłyszcie me słowa, które mogą was pouczyć
Weźcie me dłonie, bym mógł do was dotrzeć -
Lecz moje słowa padały jak ciche krople deszczu
I rozbrzmiewały tylko echem
W studniach ciszy.

A ludzie klękali i składali modły
Neonowemu Bogu, którego stworzyli
I znak rozbłysnął przestrogą
Zawartą w formowanych frazach
I znak rzekł, że słowa proroków spisane są na ścianach dworców,
I w holach kamienic.
Szeptane w dźwiękach ciszy.

__________________________

Tak, to oczywiście słowa "The Sound of Silence" Paula Simona i Arta Garfunkela z 1965 roku, przełożone w miarę moich skromnych możliwości. Utwór stworzony na narkotykowym haju, czy coś więcej? Tak czy inaczej pasuje do działu poezji i cytatów dark future, zwłaszcza Cyberpunka;-) 
Naturalnie oryginał jest  zdecydowanie bardziej śpiewny:



Categories:

0 Response for the ""Dźwięki ciszy""

Prześlij komentarz